توضیحات:
این مقاله دامنه ای را که در آن مدیران از حسابداری اختیاری برای کاهش هزینه های مربوط به افشای داوطلبانه به طور کلی و مدیریت خطای پیش بینی به طور خاص، استفاده می کنند، بررسی می کند. یافته های تجربی مطابق با این پیش بینی است که مدیران، از اقدامات قانونی پرهزینه سهامداران و از دست دادن شهرت و اعتبار خود هراس دارند و وقتی سود محقق شده به کمتر از میزان سود پیش بینی شده ای که برای عموم افشا شده است، می رسد از حسابهای تعهدی اختیاری مثبت برای مدیریت سود گزارش شده به سمت بالا استفاده می کند. نتایج نشان می دهد که اندازه حسابهای تعهدی اختیاری این شرکتها با شاخص هزینه های دعاوی قضایی مورد انتظار، یعنی احتمال وجود دعاوی مربوط به 10b.5 و یا مقادیر خسارات احتمالی تعیین شده برای شاکیان، در ارتباط است. هم چنین تحلیل ها نشان می دهد که حسابهای تعهدی مثبت اختیاری شرکتهایی که مدیران آنها سود را بیش از حد برآورد کرده اند، منعکس کننده تاثیر انگیزه های مختلف مدیریت سود و تاثیر همزمانی احتمالی بین تصمیمات مدیریتی انتشار پیش بینی سود و مدیریت سود گزارش شده نیست. برخلاف یافته های شرکتهایی که مدیران آنها سود را بیش از حد گزارش کرده اند، هیچ شاهدی وجود ندارد که نشان دهد مدیرانی که سود را کمتر از حد برآوررد کرده اند، سود گزارش شده را نیز کمتر از حد گزارش می کنند. به طور کلی، مدیرانی که سود را کمتر از حد برآورد کرده اند، نسبت به مدیرانی که سود را بیش از حد برآورد کرده اند، با احتمال بیشتری (نزدیک به دوبرابر) پیش بینی سود خود را مورد تجدید نظر قرار دهند، و نشان می دهد که این مدیران بازنگری در پیش بینی را به عنوان راهی برای حذف خطای برآوردی خود ترجیح می دهند.