این فایل حاوی ادبیات نظری امید به زندگی با منابع فارسی و لاتین جدید می باشد.

قسمتی از متن:

امید
امید یک حالت روحی و روانی و برانگیزاننده انسان به کار و فعالیت است که چرخ زندگی را به گردش در می¬آورد و عامل ایجاد انگیزه و تلاش در زندگی می¬شود. امیدوار بودن هنری است که از معرفت و شناخت نسبت به معاد به دست می آید و پایه و اساس همه تلاش های مفید و پرثمر انسانی و باعث اصلاح امور در جامعه و رسیدن شخص به سعادت می شود. همین که انسان به آینده ای روشن امید داشته باشد احساس نیکو و حالتی شاد به وی دست داده باعث نشاط وی می شود. ایمان و امید در سلامت روانی انسان  نقش مهمی برعهده دارد، موجب معنابخشی به زندگی می شود و به هنگام بروز مشکلات زندگی از فروپاشی روانی انسان جلوگیری می کند(داوودی، 1383).
در واقع، منشاء اصلی امید، لذت و راحتی انسان است. امید اعتقاد به پیامدهای مثبت مربوط به حوادث و وقایع در جریان زندگی است. در واقع امید باعث بروز احساس هرچه می خواهی، می توانی به دست آوری در فرد می شود. امید به مفهوم سرشار بودن از انرژی برای زندگی و بهتر کردن آن است. امید در حوزه اجتماع به معنای رشد و تحول و در حوزه شخصی به معنای تغییر دائمی شرایط برای فرار از ملال و روزمرگی است. البته آنچه به طور معمول با امید اشتباه گرفته می شود رضایت و یا تلاش برای رضایت است و نه انتظار برای رضایت و آسایش. چرا که بعد از رسیدن به رضایت و قرار گرفتن در آن، زندگی یکنواخت و ملال آور می شود و به تدریج قوت و نشاط خودش را از دست می دهد (انصاری و شاه جعفری، 1389).
ادامه... .